Praca Jakubowicza stanowi napis-obiekt, będący zresztą elementem szerszego projektu, w ramach którego artysta dokonywał współczesnej interpretacji modernistycznej typografii. Zainspirowała go twórczości ucznia Bauhausu, Franza Ehrlicha, który był później więźniem obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie. Rafał Jakubowicz w pracy Bauhaus użył typografii, jaką zastosował Franz Erlich w napisie nad bramą wejściową obozu „Jedem das Seine”. Oprócz tego historycznego kontekstu ważne jest działanie artysty na berlińskiej wystawie, w ramach której pokazywał BAUHAUS i wykonał dokumentację wykuwania, a następnie zaszpachlowywanie napisu „Deutsche Bank” na ścianie galerii. Tymi gestami zwrócił uwagę na fakt, że także Deutsche Bank, który obecnie wspiera sztukę i jest mecenasem kultury był powiązany z tragedią czasów II wojny światowej, o czym się dzisiaj milczy. Jednak gesty artysty pociągnęły za sobą konieczność negocjowania z bankiem umieszczonego pod pracą podpisu. Ostatecznie podpis stał się częścią pracy (statement artysty), a bank opatrzył dzieło swoim podpisem.
Rafał Jakubowicz - urodzony w 1974 roku w Poznaniu malarz, twórca filmów wideo i instalacji, krytyk sztuki. Ukończył tutejszą Akademię Sztuk Pięknych – Wydział Edukacji Artystycznej (1999) oraz Wydział Malarstwa, Grafiki i Rzeźby (2000). Od 2005 roku członek AICA. Zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, gdzie na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa prowadzi Pracownię Sztuki w Przestrzeni Społecznej. W 2002 roku współzakładał grupę artystyczną Wunderteam. W 2007 roku był nominowany do Nagrody Fundacji Deutsche Banku "Spojrzenia". Jest laureatem Nagrody "Arteonu" za rok 2007. W swojej pracy artystycznej posługuje się różnymi mediami. Wystawia w galeriach i realizuje projekty w przestrzeni publicznej. Porusza problem szeroko rozumianej pamięci; zachowywania, wypierania, trwania i zanikania śladów rzeczywistości historycznej i wizualnej. Najbardziej znaną pracą Jakubowicza jest realizacja Arbeitsdisziplin: wideo, na którym umundurowany strażnik spaceruje za siatką z drutu ustawioną przed olbrzymią fabryką z logo Volkswagena; lightbox z widokiem samej fabryki wyłaniającej się zza drutu kolczastego oraz kartki pocztowe prezentujące ten sam motyw. Nawiązując do niechlubnej roli Volkswagena w czasach faszystowskich Niemiec przedstawia opresyjne oblicze miejsca, mówi o mechanizmach władzy, które przenikają rzeczywistość i warunkują nasze codzienne funkcjonowanie. Trwają przechowywane w społecznej podświadomości czekając na możliwość ujawnienia w warunkach ekstremalnych.
